Samoocena oznacza pozytywną lub negatywną postawę wobec siebie samego. Według teorii Coopersmitha w dużej mierze kształtują ją opiekunowie. Ogólna zdolność do dokonywania samooceny wykształca się między trzecim, a szóstym rokiem życia. Rośnie od 5 roku życia, aż do okresu wczesnej adolescencji czyli dojrzewania. Wnet radykalnie spada. Około 12 roku życia wraz z rozwojem poznawczym dzieci zaczynają opierać swoją […]
Czytaj więcej
1. Stabilna samoocena Stabilna i niekoniecznie wysoka. Dlaczego? Badania pokazują, że osoby ze zbyt wysoką samooceną często narażone są na strach przed porażką i obniżeniem samooceny. Dodatkowo jej wysoki poziom nierzadko uwarunkowany jest czynnikami zewnętrznymi jak porównania do otoczenia czy opinie innych, podczas gdy gwarantem stabilnej samooceny jest posiadanie wewnętrznych przekonań o swojej wartości. Z tego względu lepiej mieć […]
Czytaj więcej
Mózg dziecka stale się rozwija. Praktycznie do około 23. roku życia jest w ciągłym “remoncie” — poszczególne jego części rozwijają się w swoim czasie. Kora mózgowa dziecka w wieku przedszkolnym jest na początkowym etapie rozwoju. Co za tym idzie funkcje rozróżniania świata rzeczywistego od wirtualnego, decyzyjność czy obiektywna ocena sytuacji, są u dzieci nierozwinięte lub bardzo słabe. To stanowi […]
Czytaj więcej