Słowo „przepraszam” powinno wychodzić z serca — tylko wtedy ma wielką i prawdziwą moc. Dlatego zmuszanie dzieci do mówienia przepraszam nie ma sensu. Przepraszania najpierw trzeba doświadczyć a dopiero następnie samemu nauczyć dziecko przepraszać. Rolą rodzica jest umożliwić dziecku zdobycie doświadczenia poprzez pokazanie mu, jak należy się zachowywać w sytuacji, gdy sprawimy komuś ból, czy zrobimy przykrość. Dziecko uczy się poprzez obserwacje. Z najbliższego otoczenia czerpie wzorce, które później powiela. To dlatego tak ważne jest, by dziecko widziało, jak rodzic przeprasza, przytula i pociesza — nie tylko je samo, ale także inne bliskie i ważne osoby. Uczy się w ten sposób reakcji na ból, krzywdę, smutek… Przepraszając pomagasz dziecku zrozumieć słowo PRZEPRASZAM. Nie bój się przeprosić swojego dziecka, kiedy nie potrafiłeś się opanować i nakrzyczałeś na nie, odczuwając stres czy frustrację — na pewno nie utracisz autorytetu w jego oczach. Jeśli postąpisz źle w stosunku do dziecka, umiej powiedzieć: „Przepraszam”. Dziecko zrozumie wówczas, że przepraszanie nie oznacza słabości, ale świadczy o dojrzałości i będzie chciało być takie, jak ty, jako że dzieci na ogół naśladują dorosłych. Co więcej, dziecko zrozumie, że wszyscy ludzie, nawet ukochani rodzice, popełniają błędy i uświadomi sobie wagę przeprosin dla skrzywdzonej osoby.
Zapraszamy na indywidualne spotkanie z dyrektorką. To okazja do poznania naszej oferty dydaktycznej, zadania nurtujących pytań oraz obejrzenia przedszkola. Możesz dokonać rezerwacji jednej wizyty w danym dniu.