Jąkanie się dzieci w wieku przedszkolnym to dość powszechne zjawisko. Wynika z dysproporcji między tym, co dziecko chce powiedzieć a tym, co może powiedzieć. Myślenie pojęciowe i zasób słownictwa przewyższa sprawności aparatu mowy dziecka. Jąkanie to zaburzenie płynności mowy, które charakteryzuje się urywanymi zdaniami, pauzami, przystankami, przeciąganiem głoski.
Wyróżnia się generalnie dwa rodzaje jąkania – jąkanie rozwojowe, które ma charakter przejściowy i mija, oraz jąkanie wczesnodziecięce o charakterze patologicznym, wynikające z pogłębiającego się jąkania rozwojowego. Jak objawia się jąkanie u dzieci i jak sobie z nim radzić? Wyróżnia się kilka rodzajów jąkania u dzieci: jąkanie przejściowe – stanowi naturalny etap rozwoju mowy w pierwszych latach życia dziecka. Dziecko mówi mało płynnie, zacina się, próbuje zastąpić słowo innym wyrazem.
Jąkanie rozwojowe statystycznie częściej dotyka chłopców niż dziewczynek. Występuje również w przypadku dzieci, których rodzice chcą przestawić z leworęczności na praworęczność – ośrodek mowy znajduje się w lewej półkuli mózgu; jąkanie nawykowe – powstaje wskutek nieprawidłowej budowy strun głosowych i zakłóceń w koordynacji mięśni biorących udział w procesie mówienia, a także jest podsycane przez kontakt z osobą jąkającą się.
Jeśli zależy nam, by dziecko mówiło ładnie i płynnie powinniśmy jako dorośli dawać maluchom dobry przykład i dbać o prawidłowy sposób wypowiadania się; jąkanie na tle zaburzeń lękowych – pożywką do rozwoju tego typu jąkania u dzieci jest lęk i zaburzenia nerwicowe, np. wskutek silnego stresu, który rodzi się z powodu ciągłych kłótni rodziców, bicia dziecka, molestowania seksualnego, rozwodu rodziców czy przemocy domowej .
Zapraszamy na indywidualne spotkanie z dyrektorką. To okazja do poznania naszej oferty dydaktycznej, zadania nurtujących pytań oraz obejrzenia przedszkola. Możesz dokonać rezerwacji jednej wizyty w danym dniu.