Samodzielność, to nic innego, jak możliwość podejmowania decyzji, poczucie niezależności, nauka obowiązkowości, gigantyczny krok w kierunku wiary w siebie i własne możliwości już od najmłodszych lat. Dajmy dzieciom ich własną przestrzeń, możliwość popełniania błędów i radzenia sobie z nimi. Samodzielność, to nie rzucenie dziecka na głęboką wodę i oznaka braku naszej miłości. To zgoda na pełnienie ważnej roli społecznej, na indywidualność, na poczucie sprawstwa.
Wyobraźmy sobie, jakbyśmy się czuli, gdyby w naszej pracy pojawiły się jedna lub dwie osoby, które ciągle wyręczałyby nas w naszych obowiązkach lub na każdym kroku nas poprawiały – bo one to zrobią lepiej. Ja byłabym zła. Przecież każdy ma prawo popełniać błędy, bo jak mówi przysłowie na nich się uczymy. Bądźmy w pobliżu, gdyby dziecko potrzebowało naszej pomocy, ale nie wyręczajmy, nie strofujmy, nie pouczajmy, nie poprawiajmy po nim. Chwalmy przy każdym sukcesie.
Zatem drodzy rodzice, dziadkowie, opiekunowie – pozwólcie dzieciom na samodzielność. To zawsze będzie trwało dłużej! I aby uniknąć stresu związanego z nieuchronnym spóźnieniem wstańcie rano wcześniej lub zaplanujcie wyjście do pracy o kilka minut wcześniej. Przecież to od nas – dorosłych zależy nasz rozkład czasu. Dobre planowanie to połowa sukcesu i szczęścia, które dopełni widok dziecka samodzielnie zakładającego buty czy kurtkę w przedszkolnej szatni, samodzielnie ścielącego łóżko, robiącego dla nas pierwszą kanapkę, ścierającego kurz czy zamiatającego podłogę.
Jeśli dziś nie pozwolimy dziecku na samodzielność, nie oczekujmy od niego, że w wieku 10 lat nagle zacznie wykonywać swoje obowiązki, tylko dlatego, że jest już wysokie i powinno to robić.
Anna Kowalska
Zapraszamy na indywidualne spotkanie z dyrektorką. To okazja do poznania naszej oferty dydaktycznej, zadania nurtujących pytań oraz obejrzenia przedszkola. Możesz dokonać rezerwacji jednej wizyty w danym dniu.